Φωτίζοντας το 2020: 8' και 45"

Αυτό δεν είναι μια φωτεινή ιστορία,ούτε γκρι. Είναι,μάλλοv,σκοτεινή. Χωρίς την ύπαρξη του σκοταδιού,ωστόσο, τίποτα δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό ως φωτεινό. Αν δεν ίσχυε αυτό, δεν θα είχα κανένα λόγο να αφηγηθώ την παρακάτω ιστορία. Ανάσα. Στις 25 Μαΐου 2020, ο 46χρονος Αφροαμερικανός Τζορτζ Φλόιντ έχασε τη ζωή του στη Μινεάπολη, στην πολιτεία Μινεσότα των Ηνωμένων Πολιτειών, όταν ο λευκός αστυνομικός Ντέρεκ Σόβιν διατήρησε το γόνατό του στη δεξιά πλευρά του λαιμού του Φλόιντ επί 8 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα κατά τη διάρκεια σύλληψής του και ενώ εκείνος ήταν δεμένος με χειροπέδες και με το κεφάλι στο έδαφος. Ανάσα. 46,γόνατο σε λαιμό,8 και 45,άνθρωπος σκοτώνει άνθρωπο. Ανάσα. Μια κοπέλα βρίσκεται εκεί. Βγάζει την κάμερα και ζουμάρει: ένας άνθρωπος πεσμένος κάτω. Από πάνω του ένας αστυνομικός τον έχει ακινητοποιήσει. Το γόνατο του πιέζει στο λαιμό. REC. Ανάσα. Τι έχει κάνει αυτός ο άνθρωπος; Φαίνεται να μην αντιστέκεται. <<Τι κάνετε;>>θέλει να φωνάξει, αλλά δεν έχει φωνή. Ανάσα. <<Δεν μπορώ να ανασάνω>>, η κάμερα ζουμάρει περισσότερο και τα χείλια το επιβεβαιώνουν. Δεν μπορεί να ανασάνει. <<Παρακαλώ...>>ψελλίζει,ενώ ικετεύει για να ζήσει. Ανάσα. <<Τι κάνετε εκεί;>>φωνάζει η κοπέλα και η φωνή ακούγεται μόνο σε εκείνη, γιατί καμιά φωνή δεν έχει ένταση όταν βρίσκεται τόσο κοντά στον θάνατο. Ανάσα. Το χέρι της κάμερας τρέμει. Ο άνθρωπος είναι πεσμένος κάτω και δεν παρακαλάει πια. Η κοπέλα κοιτάζει έξω από το φακό να βρει την ανάσα που δεν πιάνουν τα pixels, αλλά εκείνη δεν έρχεται. Ανάσα. Στοπ. 46,γόνατο σε λαιμό,8 και 45,άνθρωπος πεθαίνει από άνθρωπο. Δεν υπάρχει γιατί. Ψάχνω μέσα μου και έχω μόνο θυμό,κοφτές ανάσες και αν σωπάσω ακούω από μακριά το κλάμα της κόρης του. Ο θάνατος του George Floyd πυροδότησε μια σειρά από διαδηλώσεις και επεισόδια τόσο στην Μινεάπολις όσο και σε άλλες πόλεις των ΗΠΑ ενώ τα hastags #icantbreath #sayhisname#justiceforgeorgefloyd έχουν γίνει τάσεις στα social media. Λόγια. Γραμμένα λόγια.Λόγια. Το σύνθημα '' Black Live Matters'' εξαπλώνεται σαν ένας διαφορετικός ιός σε σχεδόν ολόκληρο τον κόσμο κραυγάζοντας ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει από το 2013.Το 2013, το κίνημα ξεκίνησε με τη χρήση του χάσταγκ #BlackLivesMatter στα κοινωνικά μέσα μετά την αθώωση του Τζορτζ Ζίμερμαν για τη δολοφονία με πυροβολισμό του

Αφροαμερικανού εφήβου Tρέιβον Μάρτιν τον Φεβρουάριο του 2012. Αυτή την φορά όμως το σύνθημα φαίνεται να έχει διαφορετική δυναμική. Φαίνεται να μάς αφορά λίγο περισσότερο. Ο George Floyd μεγάλωσε στο Χιούστον και ζούσε σε ένα προάστιο της Μινεάπολις. Μεγάλωσε στο ίδιο σπίτι με τα αδέρφια και τα δύο ξαδέρφια του. Στο γυμνάσιο ήταν δημοφιλής για τις αθλητικές του επιδόσεις, ενώ συμμετείχε και σε σχολικά πρωταθλήματα. Θα μπορούσε να πήγαινε στο ίδιο λύκειο με τον αστυνομικό, να τους άρεσε η ίδια κοπέλα ή να είχαν παίξει κάποιο απόγευμα μαζί μπάσκετ. Στοιχείο διαφοροποίησης: το χρώμα. Η ανθρωποκτονία αυτή δημιούργησε παγκόσμιο κύμα υποστήριξης. <<Για λίγο θα κρατήσει, ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να ξεχνά>> θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος. Η ιστορία αυτή όμως είναι διαφορετική. Και αυτό γιατί υπενθύμισε το αυτονόητο. Εκείνο που για να το καταλάβεις αρκεί να προσπαθήσεις να κρατήσεις την αναπνοή σου για 8 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα. Εκείνο που δεν χρειάζεται να έχεις κανένα ιδιαίτερο χρώμα, σεξουαλικό προσανατολισμό ή ιδεολογία για να αντιληφθείς. Εκείνο που δεν χρειάζεται να ανήκεις σε καμία υποομάδα για να καταλάβεις ότι '' nobody can breath under a knee''.

@l.lit.l