Φωτίζοντας το 2020: Habemus Papam

Habemus Papam

Μπορεί ένας άνθρωπος να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται μία θρησκεία που αριθμεί δισεκατομμύρια πιστούς σε όλο τον κόσμο; Και όχι μια απλή θρησκεία, αλλά η θρησκεία η οποία ταλανίζεται, ίσως, με τα περισσότερα σκάνδαλα σεξουαλικής, και όχι μόνο, φύσεως τις τελευταίες δεκαετίες;

Ίσως η απάντηση βρίσκεται μπροστά μας. ‘Η για να είμαστε πιο ακριβείς δίπλα μας. Ο Πάπας Φραγκίσκος βρίσκεται, πριν ακόμα εκλεχθεί στο ανώτατο αξίωμα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, στο φως της δημοσιότητας. Μπορεί να ευθύνεται το γεγονός ότι δεν προοριζόταν γι’αυτή τη θέση, ή επειδή κανένας δεν περίμενε ότι ένας απλός Καρδινάλιος από τη Λατινική Αμερική θα μπορούσε να κερδίσει τις καρδιές και να οδηγήσει την πίστη πίσω στα σπίτια πολλών Καθολικών, οι οποίοι αντιμετωπίζουν με μεγάλη αποστροφή τον καθολικισμό λόγω του υπερβολικού συντηρητισμού που επεδείκνυαν οι εκπρόσωποι του, αλλά και των εγκληματικών ενεργειών πάσης φύσεως από μέρους τους.

To 2013 o λευκός καπνός του Βατικανού οφειλόταν σε έναν άνθρωπο με αμφιλεγόμενο παρελθόν στην χώρα την οποία μεγάλωσε, την Αργεντινή. Έναν άνθρωπο ο οποίος κατηγορήθηκε πως ανέπτυξε σχέσεις με το πολίτευμα της χούντας που επικράτησε στην Αργεντινή από το 1976 έως το 1983, ή ακόμα πως έμεινε άπραγος όταν δεκάδες αντιφρονούντες διώκονταν και εξαφανίζονταν, ακόμα και από το τάγμα των Ιησουιτών, στο οποίο ανήκε.

Είμαστε οι τελευταίοι που μπορούμε να κρίνουμε τις πράξεις του και τα γεγονότα εκείνης της περιόδου. Αυτό που μπορούμε όμως να σχολιάσουμε, είναι ότι πλέον η Καθολική Εκκλησία εκπροσωπείται από έναν φανατικό ποδοσφαιρόφιλο, από έναν άνθρωπο που προσπαθεί να απευθυνθεί και στα κατώτερα λαϊκά στρώματα, από έναν άνθρωπο που φαίνεται να αντιλαμβάνεται τον παλμό της εποχής.

Και αυτό είναι που τον κάνει να ξεχωρίζει. Η κοινωνία του σήμερα έχει απαυδήσει με τα αυστηρά πρωτόκολλα και με τους κανόνες. Οι ηγέτες οι οποίοι καταφέρνουν να αναδειχθούν σε σύμβολα για τους ακόλουθους τους, είναι εκείνοι που είναι σε θέση να δείξουν ειλικρινή εν συναίσθηση, να κατανοούν τα προβλήματα και τις αγωνίες της κοινωνίας. Η ανθρωπότητα χρειάζεται πρόσωπα που να ενώνουν τα χάσματα που δημιούργησαν οι προηγούμενες γενιές.

Ο πάπας Φραγκίσκος έχει δείξει πως δεν φοβάται να ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με τις διαφορετικές θρησκείες, με διαφορετικά πιστεύω. Δέχεται την διαφορετική άποψη και την σέβεται. Δεν την αποκηρύσσει διαλαλώντας ότι είναι επικίνδυνη και θα αλλοιώσει τον πολιτισμό που πρεσβεύει.

Το πιο σημαντικό, όμως, χαρακτηριστικό του είναι ότι κατανοεί πως η κοινωνία αλλάζει και προχωράει. Και αυτό συμβαίνει είτε ακολουθεί η Εκκλησία είτε όχι. Το 2020 μπορεί να ήταν μια περίεργη χρονιά, με λίγες στιγμές να τη φωτίζουν. Στην κορυφή αυτών των στιγμών, σίγουρα βρίσκεται η αναγνώριση από μέρους του Πάπα πως τα ομόφυλα ζευγάρια δικαιούνται και αυτά να ανήκουν σε μία οικογένεια, η οποία να αναγνωρίζεται από την Πολιτεία. «Είναι παιδιά του Θεού», όπως είπε. Προκάτοχοι του αλλά και πρόσωπα με υψηλή θέση και σε άλλες θρησκείες, λησμόνησαν πως δεν βρίσκονται στη θέση αυτή, ούτε τους παραχώρησε κάποιος την εξουσία να χωρίζουν τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς. Σε ανθρώπους που έχουν το δικαίωμα να ζουν όπως επιθυμούν και σε αυτούς που είναι αναγκασμένοι να κρύβονται, να καταπιέζονται και να προσποιούνται ότι ταιριάζουν στα αυθαίρετα πρότυπα που έχουν θέσει κάποιοι στην κοινωνία.

Ο πάπας Φραγκίσκος επιλέγει να αλλάξει αυτά που έχει δύναμη να αλλάξει και να δείξει το δρόμο ώστε να αλλάξουν στο μέλλον, όσα η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία δεν είναι ακόμα έτοιμη να δεχτεί. Διαμένει κάτω από μία χρυσή στέγη, απαρχής σύμβολο της πίστης που πρεσβεύει. Επιλέγει, όμως, να ντύνεται απλά, να μην κάθεται σε έναν χρυσό θρόνο αλλά σε ένα απλό κάθισμα. Αυτός είναι ο τρόπος του να βρίσκεται πιο κοντά στους πιστούς που τον ακολουθούν. Προσπαθεί να βρίσκεται ανάμεσα τους και όχι από πάνω τους διαχωρίζοντας ποιους θα ευλογήσει με κριτήριο το ποιον αγαπάνε, το πόσα χρήματα βγάζουν ή το τι φοράνε.

Habemus Papam, λοιπόν, και η Ιστορία είναι αυτή που θα δείξει αν ο Λατινοαμερικάνος Καρδινάλιος θα είναι ένας από τους ανθρώπους που θα καταφέρουν να βελτιώσουν τον κόσμο, έστω και στο ελάχιστο.

Βασιλική Άρτεμις Μητσέλου