Φωτίζοντας το 2020: Φυλετική Εξίσωση

Κατερίνα Σακελλαροπούλου

Δίχως υπερβολές, η ελληνική κοινωνία συχνά αδικεί τις γυναίκες ,άλλες φορές με μικρές, σχεδόν “αδιάφορες” πράξεις , άλλες πάλι με βαρύνουσας σημασίας εγκλήματα. Η πραγματικότητα αυτή αντανακλάται και στη πολιτική σκηνή. Οι γυναίκες αποδοκιμάζονται κι εμποδίζονται στην ανάληψη δραστήριων και ηγετικών ρόλων. Μέσα στο 2020 τα δεδομένα διαφοροποιούνται. Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου αναλαμβάνει τη θέση του ανώτατου πολιτικού αξιώματος, ορίζεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Πράγματι, πρόκειται για την πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει αυτή τη θέση, αλλά γιατί αυτό το γεγονός προξενεί τόση εντύπωση ; Πράγματα που θα έπρεπε να θεωρούνται δεδομένα στην σημερινή κοινωνία προκαλούν πρωτόγνωρο θαυμασμό. Ο ρόλος της γυναίκας ,λαθεμένα, είναι συνυφασμένος με την μητρότητα, τις οικιακές εργασίες και την ανατροφή των παιδιών , καθιστώντας αυτή ανίκανη να αναλάβει οτιδήποτε άλλο ξεφεύγει των ορίων των εν λόγω δραστηριοτήτων. Συχνά αποδοκιμάζονται, ακόμα κι από τις ίδιες τις γυναίκες, στον επαγγελματικό χώρο ή στον χώρο της πολιτικής. Αν κι ένας άνθρωπος θα έπρεπε να αξιολογείται για το ήθος και τα έργα του παρατηρούμε πως κάτι τέτοιο επηράζεται από τον παράγοντα φύλο . Ο δρόμος του απεγκλωβισμού από τα στερεότυπα είναι δύσκολος και χρονοβόρος αν και πλέον παρατηρούνται σημαντικά βήματα προόδου. Προκειμένου να διεκδικήσουμε την ισότητα στην ουσία της, οφείλουμε εμείς οι ίδιοι αφενός να αρχίσουμε να αμφισβητούμε κάθε είδους εμπεδομένο στερεότυπο κι αφετέρου να πάψουμε να εκπλησσόμαστε με την πρόοοδο ενός ατόμου, έχοντας ως γνώμονα το φύλο του. Απαλλαγμένοι, πλέον από μοτίβα συμπεριφορών καλούμαστε να καταρίψουμε τα “κλισέ” και να σταματήσουμε να ανεχόμαστε και να εναρμονιζόμαστε με απαρχαιομένες αντιλήψεις. Σε μία κοινωνία προοδευτική, η ανάληψη της θέσης του ανώτατου πολιτειακού αξιώματος από μία γυναίκα θα θεωρούταν αυτονόητη. Ο θαυμασμός θα επικεντρωνόταν κατ’ αποκλειστικότητα στις σπουδές , στις καινοτόμες ιδέες , και στις πράξεις του υποκειμένου. Η κ. Σακελλαροπούλου ,λοιπόν , θα κέντριζε το ενδιαφέρον διότι σε όλη την έως τώρα πορεία της καταδικάζει τις διακρίσεις, υποστηρίζει ανοιχτά την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ ,μάχεται για την προστασία του περιβάλλοντος προς αποφυγήν της οικολογικής καταστροφής κι όχι διότι είναι γυναίκα. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του 2020 η κ. Σακελλαροπούλου αποτέλεσε αδιαμφισβήτητα, ορόσημο. Μέσα σε μια χρονιά όπου η καταπάτηση των δικαιωμάτων των γυναικών αυξήθηκε, με την ανάληψη της θέσης της ,δόθηκε ελπίδα. Η φυσιογνωμία της ενέπνευσε τις γυναίκες και προσέθεσε ένα ακόμη βήμα στην προσπάθεια για την ισότητα των δύο φύλων, τη στιγμή που η πολιτική, η επιστήμη και η ηγεσία είναι γένους αρσενικού!

Έλενα Γκαραμέτση.